System certyfikacji usuwania dwutlenku węgla zatwierdzony przez PE. Na razie dobrowolny

© chathuporn

Europosłowie w tym tygodniu przyjęli zasady certyfikacji pochłaniania dwutlenku węgla (ang. CRCF - Carbon Removal Certification Framework). Ramy, wstępnie uzgodnione przez Radę i Parlament w lutym br., mają zapewnić trwałość tego procesu oraz zapobiec greenwashingowi w tym obszarze. Poza składowaniem CO₂ poprzez technologie przemysłowe, unijne propozycje zakładają jego składowanie w produktach o długiej żywotności (określonej na min. 35 lat) oraz w rolnictwie. Przykładowo, proces okrzyknięty „uprawą dwutlenku węgla” ma opierać się o rolnictwo regeneratywne.

O szczegółach tych zasad pisaliśmy m.in. w artykułach: Jak będzie wyglądał wychwyt CO₂ w UE? Trwają konsultacje oraz: Certyfikacja pochłaniania CO₂. Co to oznacza dla Polski?, gdzie Robert Jeszke, szef Centrum Analiz Klimatyczno-Energetycznych, podawał przykłady technologii wychwytu dwutlenku węgla i ich ekonomiczne znaczenie.

Potrzeba wprowadzenia ram certyfikacji, wobec przyjętego przez Unię Europejską kierunku wychwytywania i składowania dwutlenku węgla, jest podnoszona przez ekspertów i przedstawicieli NGOs. Bez emisji negatywnych (tj. pochłaniania) osiągnięcie celu neutralności klimatycznej w 2050 r. przez Stary Kontynent będzie niemożliwe. - W celu zwiększenia skali zrównoważonego usuwania dwutlenku węgla i stworzenia zachęt do stosowania innowacyjnych rozwiązań w zakresie wychwytywania, recyklingu i składowania CO₂ w sektorach rolnictwa, leśnictwa i przemysłu, konieczne jest ustanowienie zasad certyfikacji pochłaniania dwutlenku węgla na poziomie UE, określając niezbędne monitorowanie, sprawozdawczość i ich weryfikację, potwierdzające autentyczność usunięcia określonej ilości dwutlenku węgla. To niezbędny i znaczący krok w kierunku włączenia do polityki klimatycznej UE i uwolnienia potencjału rynku usuwania dwutlenku węgla – pisały w analizie „GO250. Climate. Society. Economy”⁽¹⁾ ekspertki Centrum Analiz Klimatyczno-Energetycznych, Izabela Zborowska i Joanna Żabicka (s. 94). W pogłębionej analizie przedstawiają technologie wychwytu dwutlenku węgla.

Jak pisze organizacja parasolowa EEB (European Environmental Bureau), zrzeszająca prośrodowiskowe NGO's, rozporządzenie otwiera możliwości nagradzania pozytywnych dla klimatu działań w sektorze gruntów. Jednak „nie wiadomo dokładnie, które praktyki będą brane pod uwagę, a także w jaki sposób ich skutki będą monitorowane, raportowane i weryfikowane (MRV), ponieważ szczegóły metodologii wdrażania zostaną opracowane w nadchodzących miesiącach”. Organizacja obawia się czy kredyty węglowe nie zostaną wykorzystane do offsetowania emisji i jedynie ich redukowania zamiast realnego usuwania (i postuluje oddzielenie pojęć „removals” od „reductions”).

Ramy muszą zostać już tylko uzyskać formalne zatwierdzenie przez Radę, a wówczas zostaną opublikowane w dzienniku urzędowym UE.

Marta Wierzbowska-Kujda
Redaktor naczelna, sozolog